De inspiratie en aanleiding voor Islamitische zorg

Abu Sa`ied al-Gudrie verhaalt dat hij de Boodschapper van Allah s.a.w.s hoorde zeggen: “Wie van jullie iets verwerpelijks ziet, laat hij het met zijn hand veranderen, als hij daar niet toe in staat is, dan met zijn tong, en als hij zelfs daar niet toe in staat is, dan met zijn hart, en dat is de zwakste vorm van geloof.” (Muslim)

Aan het woord is zuster Aletta, initiatiefnemer van de islamitische zorg, nu uitgegroeid tot Ummah Care Network:

“Het idee om iets te doen qua islamitische zorgverlening bestaat al erg lang. Als in mijn jonge jaren zag ik een “gat” tussen zorgvragers en zorgverleners en onbegrip over en weer. Inmiddels heet dat “cultuur sensitieve zorg”. Alleen dat sluit ook nog steeds niet altijd aan bij de vraag.
Tijdens de opvoeding van mijn eigen kinderen Alhamdulillah, kwam ik persoonlijk ook dingen tegen. Uiteindelijk resulteerde dat in een idee van zorginstellingen; gericht is op de zorg van en rond onze eigen moslim gemeenschap. Maar omdat de jeugd de toekomst heeft en die nog al eens vergeten worden in de zorg die we organiseren voor de Ummah willen wij nu juist daar beginnen. Bi Idn Illah.

Ik krijg tranen in mijn ogen en verdriet in mijn hart als ik zag dat er binnen onze gemeenschap kinderen zijn (en ouders) die vechten om op de goede weg te blijven, maar binnen de Nederlandse zorg onvoldoende worden gehoord. En ook niet altijd voldoende worden begrepen. De Westers georiënteerde zorgverlening is nu eenmaal niet altijd voldoende uitgerust om ook mensen met andere achtergronden adequaat te ondersteunen. De zorgverlening weet dat inmiddels ook en we geven dan ook landelijk trainingen aan zorgprofessionals. Zowel binnen onze eigen gemeenschap als daar buiten.

Als ik bijvoorbeeld op Linkedin een broeder of zuster zie die afgestudeerd psycholoog is en noodgedwongen werkzaam is als foodmanager bij een warenhuis vind ik het zo ongelooflijk jammer en een gemiste kans van al het talent dat verloren gaat. Dan denk ik aan alle kinderen en gezinnen die ik dagelijks tijdens werkzaamheden tegen kom. Maar ook aan de reguliere hulpverleners die ons bellen met de vraag om een kind te kunnen plaatsen. Waarna ik moet vertellen: sorry we hebben nog geen plek.
Of ouders die vragen of we een plekje weten voor hun kind. Dit soort worstelingen grijpen me aan en dwingen me om in actie te komen. Want wie kent noodzakelijke, accurate en toepasbare zorg voor deze kinderen en gezinnen nu beter dan onze eigen broeders en zusters?

Binnen netwerkpleegzorg hebben we de zorg gehad voor (pleeg-)kinderen, die tijdens vakanties en weekenden bij ons kwamen. Alhamdulillah. Hiernaast begeleid ik ook kinderen en gezinnen met achterstanden en ontwikkelingsproblematiek. Bij het begeleiden en ondersteunen van kinderen stuit ik ook op misstanden. Subhan Allah. Die geven mij ook de drive om niet te stoppen voordat we een veilige plek voor kinderen in tijdelijke en permanente crisis verkeren te kunnen bieden.
En dat heb ik doorgezet, met als doel om onze moslim gemeenschap te kunnen helpen en te versterken.

De afgelopen jaren hebben we hard gewerkt aan een groot netwerk in regulieren en islamitische zorg in Nederland en zijn we sterk genoeg zijn om dit te (kunnen) doen.”